Słowami wstępu.

2013 rok
Właśnie wtedy stworzyłam mojego pierwszego bloga. Byłam tym totalnie podjarana. Codziennie siedziałam przed komputerem i pisałam, co dawało mi cholerną satysfakcję. Oczywiście były wzloty i upadki. Przy jednym poście było mniej wyświetleń, a przy drugim o wiele więcej.
                     

Potem zaczęłam prowadzić Instagrama, gadanego Snapchata aż w końcu doszłam do nagrywania na Youtube. Od zawsze czułam zapał do dzielenia się refleksjami, poradami, ciekawostkami itp. z ludźmi w Internecie.

 Aktualnie jestem w klasie maturalnej więc nagrywanie na YT jest dla mnie dość uciążliwe. O powrocie na bloga pomyślałam podczas ostatnio pisanej wypowiedzi na Instastory. W końcu mogłam wyrzucić to co mam w głowie i podzielić się tym z innymi internautami. To było tak miłe uczucie, że nie byłam w stanie tego opisać. Poczułam wtedy jak bardzo za tym tęskniłam. Tęskniłam za momentami, w których mogłam usiąść przed laptopem, wziąć gruby koc, owinąć się nim po uszy i zacząć przelewać to co mam w głowie na "kartki" laptopa.

Wiecie co jest bardzo ważne?
Ważne jest to, aby spełniać swoje pragnienia.
Ważne jest to, aby rozwijać swoje pasje.
Ważne jest to, aby być zadowolonym ze swojego życia.

Masz ochotę założyć bloga? Zrób to.
Masz ochotę zacząć uprawiać jakiś sport? Zrób to.
Masz ochotę zacząć śpiewać lub rysować? Zrób to.
Totalnie nie rozumiem ludzi, którzy boją się odezwać, wyrazić swoją opinię, robić to co sprawia im przyjemność. Ja nie chcę tego. Nie chcę się bać. Jeśli ktoś będzie tu zaglądał, komentował - ok, fajnie, będzie mi miło. Ale myślę, że mimo wszystko będę chciała być tutaj aktywna. Jeśli chcecie obserwować moją obecność tutaj to zapraszam serdelelecznie.
Buziaki, Angelika.